TabuNg derMa Anak YatiM

Jemput Baca! :)

Wednesday, January 30, 2013

CERITA NAK MACAM NOVEL JE!



Adik mintak kakak kesayangannya balik rumah..
sebenarnya dia rindu kakak dia..
tau sangat..
tapi bagi alasan cakap ada hal nak mintak tolong..


Mak suruh balik Perak pagi2..
dah siap2 nak balik nih..
tapi tiba2 pagi tu sakit perut menekan2..
dan penawar mujarab adalah tido..


bangun2 baru rasa okay sikit badan...
mak bising, sebab dah pukul 2.30ptg tak gerak2 lagi..
okay2..demi adik tercinta lah sangat..
saya pon terus gerak dan berjalan kaki ke bus stop..


cuaca dah macam nak hujan je kat KL nih..
mak pesan bawak payung..
tapi ntah..
maybe disebabkan saya masih ada jiwa seorang lelaki sikit..
jadi malas nak bawak..
bajet cool je konon..
tak macho ar bawak payung kan..
hahahah


dalam bas..
jeling2 mata sikit..
eh2, mamat nih muka cam member aku ar..
dalam hati terdetik..
hehehehe...


duduk2 dalam bus..
hujan selebat2nya mencurah ke ladang..
dalam hati dah menyesal..
tulah!
bajet macho sangat taknak bawak payung..


sampai2 je dekat2 KotaRaya Metropolitan..
ecehh...
alaaaa..
hujan lebat pulak..
dah ar pakai kasut cencantik dah nih..
basah ar nanti..


dengan muka bengang..
turun lah dari bas dan terus berlari2 itik ke tempat berteduh...


ehehehe..
sweet2 jer..

lepak jap..
mata meliar tengok sekeliling..
aisehh..
apasal mamat2 abangla je penuh nih..


ayoo abang manisss...
jangan pandang saya itu macam...
(sambil goyang2 kepala)


aishh..
seram pulak..
sekeliling sume international worker (IW) kat Malaysia nih..
ohoh


terpaksa redah dari Mydin ke Bangunan ape tah..
lari..lari..
sampai tempat teduh, lepak jap..
ha, ada abang polis 4 orang kat sini..
nak jaga keselamatan rakyat yer..
gud!! :)


pandang kiri..belakang..
alah!
ada lagi IW nih..
rasa cam kat overseas je nih..


ehehehe..
aikk..masam je muka abang..
senyum sikit..
heeeee...


tengok jam dah pukul 4.20ptg..
kena redah jugak nih..
nak kejar bus pukul 4.30 ptg..


lari2..
tersangkut kat trafik light..
alamak..
hujan lebat nih..
errrrmmm...
beberapa saat kemudian..
ada payung kat atas kepala..

"awak basah nih...meh tumpang payung saya.."
heeee...
hati dah bersyukur ada yang nak tumpangkan payung walaupon dah memang basah kuyup...


"terima kasih..nak pergi PuduRaya jugak ke..?"
berbasa basi...
"tak lah..nak pergi LRT.."
dia jawab...


kami pun lintas lah jalan..
sampai kat satu kawasan tu..
air hujan setinggi buku lali..
dalam hati dah pikir kasut rosak..
habiss...
wuuuuu..
blub..blub..blub..
kasut pun berenang2 dalam air hujan..
haihhhh...


sampai satu simpang..
terlepas lah payung dari badan..
tuan punya payung nak ke LRT..
"Terima Kasih..."
sambil bagi senyuman manis..



4 comments:

fiqkbe said...

wah so sweet org yg tumpangkan payung tu ;D

Unknown said...

sweetnyer citer nih..hehe

akubersamaCahya said...

soooo novel! hahahaha hensem tak? ke IW jugak?

Unknown said...

haha..cam novel je.sweet gitu.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...